De nationale voetbalploeg van Bhutan, bijgenaamd The Dragons of the Thunder Kingdom, is een van de meest bijzondere verhalen in het Aziatische voetbal. In een land waar spiritualiteit, natuur en traditie centraal staan, heeft voetbal een verrassende en inspirerende plaats ingenomen. De ploeg belichaamt de kracht van doorzettingsvermogen en de schoonheid van kleine stappen vooruit. Terwijl het land langzaam zijn plek vindt in het moderne voetbal, kijkt Bhutan met bescheiden trots en vastberadenheid vooruit naar het WK Voetbal 2026 — niet als kanshebber, maar als symbool van wat sport kan betekenen voor nationale identiteit en hoop.
Bhutan is een van de kleinste en minst bevolkte landen in Azië, genesteld tussen India en China in de majestueuze Himalaya. Toch is de liefde voor voetbal er groot. De bergen vormen niet alleen het decor van het dagelijkse leven, maar ook van de dromen die zich afspelen op de velden van Thimphu. Wat ooit begon als een amateuristische sport, is uitgegroeid tot een bron van trots en verbondenheid voor het hele land.
De geboorte van het moderne Bhutanese voetbal
De opkomst van Bhutan als voetbalnatie kreeg internationale aandacht in 2002, toen het land de beroemde wedstrijd “The Other Final” speelde tegen Montserrat — op dezelfde dag als de WK-finale tussen Duitsland en Brazilië. Bhutan won met 4-0 en die zege werd wereldwijd gezien als een ontroerend moment: twee van de laagst gerangschikte landen die elkaar ontmoetten in een wedstrijd vol vriendschap, passie en wederzijds respect.
Sindsdien is het Bhutanese voetbal stap voor stap gegroeid. De oprichting van de Bhutan Premier League in 2012 gaf de sport structuur, en met steun van de Aziatische voetbalbond (AFC) werden nieuwe velden en opleidingscentra gebouwd. De Bhutan Football Federation (BFF) richtte zich op jeugdontwikkeling, waarbij scholieren en studenten nu op jonge leeftijd deelnemen aan georganiseerde competities.
Hoewel Bhutan nog niet kan wedijveren met de toplanden van Azië, is de vooruitgang duidelijk zichtbaar. De ploeg speelt georganiseerder, fitter en met meer zelfvertrouwen dan ooit tevoren.
Belangrijkste spelers van dit moment
De nationale voetbalploeg van Bhutan bestaat voornamelijk uit spelers uit de eigen competitie, maar enkele hebben de stap naar het buitenland gezet. De drie belangrijkste spelers van dit moment zijn Chencho Gyeltshen, Tshering Dorji en Dawa Tshering.
Chencho Gyeltshen – de ster van het land
Chencho Gyeltshen, bijgenaamd The Bhutanese Ronaldo, is veruit de bekendste speler in de geschiedenis van het Bhutanese voetbal. De aanvaller speelde in India, Maleisië en Nepal en is de eerste Bhutanees die in meerdere buitenlandse competities succesvol was. Zijn snelheid, techniek en afwerking maken hem een unieke speler in de regio.
Chencho is meer dan een voetballer; hij is een rolmodel. Zijn succes inspireert jonge Bhutanezen om groot te dromen. In de kwalificatie voor het WK Voetbal 2026 was hij de aanvoerder en scoorde hij beslissende doelpunten tegen Guam en Mongolië. Zijn leiderschap en ervaring tillen het team naar een hoger niveau.
Tshering Dorji – de stille kracht
Middenvelder Tshering Dorji is het kloppende hart van het elftal. Hij werd nationaal beroemd toen hij in 2015 het winnende doelpunt maakte in de historische 1-0 overwinning op Sri Lanka — een resultaat dat Bhutan voor het eerst in de geschiedenis naar de tweede ronde van de WK-kwalificatie bracht.
Dorji is een slimme en technische speler, met een uitstekend gevoel voor timing. Hij zorgt voor balans tussen verdediging en aanval en fungeert als mentor voor jongere spelers. Zijn spelinzicht en passing zijn onmisbaar voor het team dat afhankelijk is van snelle counters en precisie in de omschakeling.
Dawa Tshering – de nieuwe belofte
De jonge aanvaller Dawa Tshering is de toekomst van het Bhutanese voetbal. Slechts 21 jaar oud, maar al een vaste waarde in het nationale elftal. Hij speelt voor Paro FC, de dominante club in de Bhutan Premier League, en staat bekend om zijn snelheid en flair.
Tijdens de kwalificatiewedstrijden voor het WK Voetbal 2026 maakte hij zijn eerste interlanddoelpunt, wat hem direct tot publiekslieveling maakte. Zijn energie en onverschrokkenheid brengen frisheid in de aanval van Bhutan, en velen zien in hem de natuurlijke opvolger van Chencho Gyeltshen.
Samen vormen deze drie spelers het fundament van het huidige Bhutan: een team dat leeft van passie, hard werk en de overtuiging dat elke meter vooruit telt.
Recente interlands
In 2025 heeft Bhutan belangrijke stappen gezet in zijn ontwikkeling. In oktober 2025 speelde de ploeg thuis in Thimphu tegen Guam en won overtuigend met 3-1. Chencho Gyeltshen scoorde tweemaal, en Dawa Tshering maakte het derde doelpunt in de slotfase. Het was een van de beste optredens van Bhutan in jaren.
Enkele dagen later volgde een lastige uitwedstrijd tegen India, die met 0-2 verloren ging. Toch werd er met trots gespeeld; Bhutan hield lang stand tegen een sterker team en creëerde zelfs enkele kansen via Dorji en Tshering. De Indiase coach sprak na afloop zijn bewondering uit voor de discipline van de Bhutanezen.
Eerder in het jaar speelde Bhutan gelijk tegen Mongolië (1-1) en verloor het nipt van Nepal (0-1). De ploeg toont veerkracht en stabiliteit — iets wat jaren geleden nog ontbrak. De verdediging oogt beter georganiseerd en het team speelt met een duidelijk plan.
Kansen op het WK Voetbal 2026
Hoewel Bhutan geen realistische kans heeft om zich te kwalificeren voor het WK Voetbal 2026, is de deelname aan de kwalificaties zelf al een overwinning. Voor het kleine bergkoninkrijk draait het niet om eindplaatsen, maar om vooruitgang.
De ploeg groeit elk toernooi en elke wedstrijd. De spelers worden fitter, de tactiek verfijnder en het geloof sterker. Coach Pema Dorji, een voormalige international, heeft een realistische visie: “We weten dat we niet morgen op het WK staan, maar elke generatie brengt ons dichterbij.”
Het doel is niet kwalificatie, maar progressie — en dat is misschien wel de mooiste vorm van succes.
Vorige deelnames aan het WK Voetbal
Bhutan heeft zich nog nooit geplaatst voor een wereldkampioenschap. Tot 2015 nam het land zelden deel aan de kwalificaties, vanwege logistieke en financiële beperkingen. Maar de overwinning op Sri Lanka dat jaar veranderde alles. Het gaf Bhutan vertrouwen en internationale erkenning. Sindsdien doet het land structureel mee aan de Aziatische kwalificaties, wat op zich al een prestatie is.
Voor de fans is elk doelpunt, elke overwinning en elke minuut speeltijd op dit niveau reden tot trots.
Asia Cup – groei in kleine stappen
Bhutan heeft zich nog nooit geplaatst voor de Asia Cup, maar heeft de afgelopen jaren wel progressie geboekt in de regionale competities. In de SAFF Championship (voor Zuid-Aziatische landen) bereikte Bhutan in 2018 de halve finale — een ongekende prestatie.
De ervaring die daar werd opgedaan, helpt het team groeien. De spelers leren omgaan met druk, reizen en wedstrijden op hoger tempo. De ambitie is duidelijk: kwalificatie voor een Asia Cup binnen tien jaar.
Conclusie
De nationale voetbalploeg van Bhutan is een van de meest inspirerende verhalen in het mondiale voetbal. The Dragons of the Thunder Kingdom bewijzen dat succes niet alleen draait om titels of geld, maar om groei, trots en veerkracht.
Met Chencho Gyeltshen als ervaren ster, Tshering Dorji als stille leider en Dawa Tshering als belofte van de toekomst heeft Bhutan een kern die symbool staat voor hoop. De ploeg speelt met hart en ziel, gesteund door een land dat voetbal heeft omarmd als bron van vreugde en verbondenheid.
Het pad naar het WK Voetbal 2026 is lang en steil, maar voor Bhutan telt elke stap. In de schaduw van de Himalaya groeit een team dat gelooft in vooruitgang — een team dat laat zien dat dromen, hoe klein ook, de kracht hebben om bergen te verzetten.