De nationale voetbalploeg van Qatar, bekend als Al-Annabi (De Maroonen), heeft zich de afgelopen tien jaar ontwikkeld van een regionale outsider tot een vaste speler op het hoogste niveau van het Aziatische voetbal. Waar Qatar ooit werd gezien als een kleine golfstaat zonder voetbaltraditie, is het nu een land dat investeert, innoveert en resultaten boekt. De overwinning op de Asia Cup 2019, de organisatie van het WK 2022 en de voortdurende modernisering van de voetbalstructuur hebben het land definitief op de wereldkaart gezet.
In aanloop naar het WK Voetbal 2026 laat Qatar zien dat zijn ambities niet tijdelijk waren. De nationale ploeg wil bewijzen dat het ook zonder het thuisvoordeel van 2022 kan concurreren met de sterkste teams van Azië – en mogelijk daarbuiten. Met een duidelijk technisch plan, ervaren spelers en een jongere generatie die klaarstaat, is Qatar een land dat zijn voetbalsprookje wil voortzetten.
De opkomst van Al-Annabi
Het succes van Qatar is geen toeval. Achter de sportieve opmars schuilt een doordachte strategie die al in de jaren 2000 begon. De oprichting van de Aspire Academy in Doha was een kantelpunt. Deze academie combineert sportwetenschap, data-analyse en topcoaching om jonge talenten systematisch op te leiden. Veel van de huidige internationals – zoals Almoez Ali, Akram Afif en Hassan Al-Haydos – kwamen rechtstreeks voort uit deze opleiding.
De Qatarese voetbalbond (QFA) koos daarnaast voor stabiliteit in de technische staf. De Spaanse invloed is duidelijk zichtbaar: sinds 2017 werkt Qatar met een Spaanse trainersfilosofie die nadruk legt op balbezit, positiespel en pressing. De ploeg speelt in een 3-4-3 of 5-3-2-formatie met nadruk op compactheid, technische precisie en snelle omschakeling. Het is voetbal met een Europees karakter, maar met een Arabische flair.
Waar veel landen hun speelstijl aanpassen aan de tegenstander, probeert Qatar zijn eigen identiteit vast te houden. Dat leverde de afgelopen jaren indrukwekkende resultaten op, waaronder twee Asia Cup-titels en competitieve optredens tegen toplanden.
Belangrijkste spelers van dit moment
De nationale voetbalploeg van Qatar draait om drie sleutelspelers die samen het gezicht van deze generatie vormen: Akram Afif, Almoez Ali en Hassan Al-Haydos. Zij brengen ervaring, creativiteit en leiderschap – precies wat Qatar nodig heeft in de volgende fase van zijn ontwikkeling.
Akram Afif – de creatieve motor
Afif is de spil in het Qatarese aanvalsspel. De vleugelaanvaller, die uitkomt voor Al-Sadd, beschikt over uitzonderlijke techniek, snelheid en spelinzicht. Hij was de grote architect achter de Asia Cup-triomf van 2019, waarin hij tien assists gaf – een toernooirecord. Afif is niet alleen een dribbelaar, maar ook een slimme beslisser: hij weet precies wanneer hij het tempo moet versnellen of vertragen. Zijn linkervoet is dodelijk bij spelhervattingen, en zijn vermogen om in kleine ruimtes combinaties aan te gaan maakt hem essentieel voor het balbezitvoetbal van Qatar.
Almoez Ali – de afmaker
Centraal in de aanval staat Almoez Ali, die bekend werd als topscorer van de Asia Cup 2019 met negen doelpunten. Hij combineert snelheid met positioneel inzicht en heeft het instinct van een pure spits. Ali is niet altijd constant, maar wanneer hij in vorm is, is hij een nachtmerrie voor elke verdediger. Zijn loopacties in de diepte en vermogen om zich los te maken van zijn tegenstander zorgen voor voortdurende dreiging.
Tijdens de recente kwalificatiecampagne voor het WK Voetbal 2026 scoorde hij belangrijke doelpunten tegen Bahrein en Oman, waarmee Qatar zijn plaats in de volgende ronde veiligstelde.
Hassan Al-Haydos – de aanvoerder en mentor
Al-Haydos is de meest ervaren speler van de selectie. De aanvallende middenvelder en aanvoerder is het kloppend hart van het team, zowel op als buiten het veld. Hij speelde meer dan 175 interlands en geldt als voorbeeld voor de jongere generatie. Hoewel hij inmiddels 34 is, blijft zijn spelinzicht onovertroffen. Hij weet wanneer hij het tempo moet dicteren en wanneer hij zijn teamgenoten moet aansporen om druk te zetten. Zijn leiderschap is onmisbaar in een selectie waarin veel spelers nog ervaring opdoen op internationaal niveau.
Deze drie spelers symboliseren de evolutie van Qatar: van een team dat leerde van anderen, naar een ploeg die zelf richting en identiteit bepaalt.
Recente interlands
In de herfst van 2025 speelde Qatar een reeks wedstrijden waarin het zijn groei en veerkracht liet zien. De ploeg nam deel aan de laatste kwalificatierondes voor het WK Voetbal 2026 en oefende tegen sterke tegenstanders om zich voor te bereiden op het volgende toernooi.
Een van de opvallendste resultaten was een 1-1 gelijkspel tegen Japan in Doha, waarin Afif opnieuw het verschil maakte met een schitterende assist op Almoez Ali. Enkele dagen later won Qatar met 2-0 van Bahrein, waarmee het de groepsfase als koploper afsloot. De verdediging, geleid door Bassam Al-Rawi, bleef daarbij voor de vierde keer op rij zonder tegendoelpunt.
Ook in oefenwedstrijden tegen Europese tegenstanders liet Qatar zien dat het vooruitgaat. In september speelde de ploeg in Wenen tegen Servië, waar het pas in de slotfase verloor met 2-1. Dat soort duels bewijzen dat Qatar niet langer onderdoet voor gevestigde namen, maar structureel competitief is geworden.
Kansen op het WK Voetbal 2026
Qatar heeft zich officieel geplaatst voor het WK Voetbal 2026 en zal opnieuw proberen de wereld te verrassen. Na de ervaring van 2022, waarin het als gastland de groepsfase niet overleefde, ligt de focus nu op sportieve groei in plaats van organisatie. De spelers weten wat er nodig is om op het hoogste niveau te presteren, en de technische staf heeft geleerd van de fouten uit het verleden.
De kansen op succes hangen af van twee factoren: efficiëntie in de aanval en concentratie in de verdediging. Qatar creëert genoeg kansen, maar laat ze soms liggen op cruciale momenten. Tegelijkertijd heeft het team geleerd om onder druk te blijven voetballen. Met Afif in vorm en Almoez Ali als afmaker kan Qatar elk team pijn doen in de omschakeling.
Een realistische doelstelling is de groepsfase overleven – een mijlpaal die de ploeg op het WK 2022 miste. Toch is de ambitie groter: het land wil laten zien dat de prestaties van 2019 en 2023 geen toeval waren. Mocht het de groepsfase overleven, dan zou dat de bekroning zijn van bijna twintig jaar strategische investering in Qatarees voetbal.
Vorige deelnames aan het WK Voetbal
Qatar debuteerde pas recent op het wereldtoneel, toen het als gastland deelnam aan het WK 2022. Dat toernooi eindigde teleurstellend met drie nederlagen, maar leverde wel onschatbare ervaring op. De spelers leerden omgaan met druk, media-aandacht en de intensiteit van wereldklassevoetbal.
In de jaren daarna zette Qatar die ervaring om in groei. Het team ontwikkelde een hardere mentaliteit, verbeterde zijn fitheid en voegde tactische variatie toe. Die ontwikkeling verklaart waarom het land zich overtuigend wist te kwalificeren voor het toernooi van 2026, nu zonder het thuisvoordeel.
Asia Cup – een erfenis van succes
De Asia Cup is het toernooi waar Qatar zijn naam vestigde. In 2019 veroverde het land zijn eerste titel met een indrukwekkende campagne: zeven overwinningen, negentien doelpunten en slechts één tegengoal. Akram Afif werd de ster van het toernooi, en Almoez Ali de topscorer.
Vier jaar later, in 2023, herhaalde Qatar dat kunststukje door opnieuw de Asia Cup te winnen – ditmaal als gastland. De finale tegen Jordanië eindigde in een 3-1 overwinning, met opnieuw Afif als uitblinker. Daarmee werd Qatar pas het vijfde land dat de trofee twee keer op rij won.
Die successen hebben de ploeg niet alleen vertrouwen gegeven, maar ook een duidelijke identiteit: Qatar speelt om te winnen, niet om mee te doen.
Conclusie
De nationale voetbalploeg van Qatar is het levende bewijs dat visie, investeringen en geduld kunnen leiden tot blijvend succes. Waar het land ooit werd uitgelachen om zijn ambities, staat het nu bekend als een serieuze voetbalnatie met een herkenbare stijl en een sterk collectief.
Met Akram Afif als creatieve leider, Almoez Ali als doelpuntenmaker en Hassan Al-Haydos als ervaren gids heeft Qatar de juiste mix van talent en ervaring om indruk te maken op het WK Voetbal 2026. De ploeg is tactisch volwassen, technisch vaardig en mentaal gegroeid.
Qatar is niet langer het land dat eenmalig de wereld wilde verrassen – het is een land dat structureel wil blijven meedoen. En als de recente geschiedenis iets heeft bewezen, dan is het dat niemand de veerkracht van Al-Annabi mag onderschatten.